Kunnen zien

Je lichaam zegt al een tijdje stop
En jij kijkt de andere kant op

Het lukt niet goed om door te gaan
Of er bij stil te staan

Praten voelt als verspilde tijd
Stilte als ongemakkelijkheid

Zie jij jezelf niet meer
Doet het leven je zeer

Het liep anders dan je had verwacht
En waar heeft het je gebracht?

De dubbelheid, de strijdt
Het knelt, het vermoeid, het snijdt

Dankbaar zijn en toelaten wat is.
Stap voor stap weer kunnen zien
Nu nog niet? Dan morgen misschien.